Adxuvantes que melloran ou prolongan a eficacia dos fármacos
·Sinerxistas
Compostos que son bioloxicamente inactivos en si mesmos, pero que poden inhibir as encimas desintoxicantes nos organismos. Cando se mesturan con certos pesticidas, poden mellorar significativamente a toxicidade e a eficacia dos pesticidas. Algúns exemplos son os fosfatos sinérxicos e os éteres sinérxicos. Son de grande importancia para controlar pragas resistentes, atrasar a resistencia e mellorar a eficacia do control.
·Estabilizadores
Axentes que melloran a estabilidade dos pesticidas. En función das súas funcións, pódense dividir en dous tipos: (1) Estabilizadores físicos, que melloran a estabilidade física das formulacións, como os axentes antiaglomerantes e os antisedantes; (2) Estabilizadores químicos, que inhiben ou ralentizan a descomposición dos ingredientes activos dos pesticidas, como os antioxidantes e os axentes antifotólise.
·Axentes de liberación controlada
Estes axentes prolongan principalmente o efecto residual dos pesticidas. O seu mecanismo é similar ao dos fertilizantes de liberación lenta, onde os ingredientes activos se liberan lentamente durante un período axeitado para manter a eficacia. Hai dous tipos: (1) os que funcionan por medios físicos como a incrustación, o enmascaramento ou a adsorción; (2) os que funcionan mediante reaccións químicas entre o pesticida e o axente de liberación controlada.
Adxuvantes que potencian a penetración e a propagación
·Axentes humectantes
Tamén coñecidos como humectantes-esparcedores, estes son un tipo de surfactante que reduce significativamente a tensión superficial das solucións, aumentando o contacto do líquido con superficies sólidas ou mellorando a humectación e a extensión sobre elas. Humectan rapidamente as partículas de pesticidas, mellorando a capacidade da solución para estenderse e adherirse a superficies como plantas ou pragas, aumentando a uniformidade, mellorando a eficacia e reducindo o risco de fitotoxicidade. Algúns exemplos inclúen lignosulfonatos, xabonera, lauril sulfato de sodio, éteres de alquilarilo polioxietileno e éteres de alquilo polioxietileno. Úsanse principalmente no procesamento de pos humectables (WP), gránulos dispersables en auga (WG), solucións acuosas (AS) e concentrados de suspensión (SC), así como adxuvantes de pulverización.
·Penetrantes
Tensioactivos que facilitan a penetración de ingredientes pesticidas activos nas plantas ou organismos nocivos. Úsanse habitualmente na formulación de produtos pesticidas de alta penetración. Algúns exemplos son o Penetrant T e os éteres de polioxietileno de alcohol graxo.
·Adhesivos
Axentes que melloran a adhesión dos pesticidas a superficies sólidas. Melloran a resistencia á choiva e prolongan o efecto residual dos pesticidas. Algúns exemplos son engadir aceites minerais de alta viscosidade a formulacións en po ou pastas de amidón e xelatina a pesticidas líquidos.
Adxuvantes que melloran a seguridade
·Retardantes de deriva
Materiais sólidos inertes (minerais, derivados de plantas ou sintéticos) engadidos durante o procesamento de formulacións de pesticidas sólidos para axustar o contido ou mellorar as propiedades físicas.Recheosdiluír o ingrediente activo e mellorar a súa dispersión, ao mesmo tempo quetransportistastamén adsorben ou transportan os compoñentes activos. Algúns exemplos comúns son a arxila, a diatomita, o caolín e a arxila cerámica.
·Antiespumantes (supresor de escuma)
Como o nome indica, estes axentes inhiben a formación de escuma ou eliminan a escuma existente nos produtos. Algúns exemplos son o aceite de silicona emulsionado, os complexos de ésteres de alcohol graxo e ácido graxo, éteres de polioxietileno-polioxipropileno pentaeritritol, éteres de polioxietileno-polioxipropilamina, éteres de polioxipropileno glicerol e polidimetilsiloxano.

Data de publicación: 17 de outubro de 2025