1. Notiones Fundamentales Tensioactivorum Polymericorum
Tensioactiva polymerica ad substantias referuntur quarum pondus moleculare certum gradum attingit (plerumque a 10³ ad 10⁶) et proprietates quasdam superficiei-activas possidet. Structuraliter, in copolymera bloccata, copolymera insitoria, et alia classificari possunt. Secundum genus ionicum, tensioactiva polymerica in quattuor categorias principales dividuntur: anionica, cationica, zwitterionica, et nonionica. Secundum originem suam, in tensioactiva polymerica naturalia, tensioactiva polymerica naturalia modificata, et tensioactiva polymerica synthetica classificari possunt.
Tensioactivis polymericis, comparatis cum surfactantibus ponderis molecularis humilis, proprietates praecipuae sunt hae:
(1) Facultatem relative debiliorem habent ad tensionem superficialem et interfacialem minuendam, et pleraeque micellas non formant;
(2) Pondus moleculare maius habent, unde vis penetrationis debilior oritur;
(3) Spumam faciendi facultatem parum habent, sed bullae quas formant relative stabiles sunt;
(4) Vim emulsificantem excellentem demonstrant;
(5) Proprietates dispergendi et cohaerentis egregias habent;
(6) Pleraque surfactantia polymerica toxicitatis humilis sunt.
2. Proprietates Functionales Tensioactivorum Polymericorum
·Tensio Superficialis
Propter mores orientationis segmentorum hydrophilicorum et hydrophobicorum surfactantium polymerorum in superficiebus vel interfaciebus, facultatem habent tensionem superficialem et interfacialem reducendi, quamquam haec facultas plerumque inferior est facultas surfactantium ponderis molecularis humilis.
Capacitas surfactantium polymerorum ad tensionem superficialem deminuendam infirmior est quam surfactantium ponderis molecularis humilis, et activitas eorum superficialis acriter decrescit cum pondus moleculare crescit.
·Emulsificatio et Dispersio
Quamvis pondus moleculare magnum habeant, multae materiae tensioactivae polymericae micellas intra phasem dispersam formare possunt et concentrationem micellarum criticam (CMC) exhibere, ita functiones emulsificantes implentes. Structura earum amphiphilica permittit ut una pars moleculae in superficies particularum adhaereat, dum altera pars in phase continua (medio dispersionis) dissolvitur. Cum pondus moleculare polymeri non est nimis altum, effectus impedimenti sterici exhibet, impedimenta in superficiebus guttarum monomerorum vel particularum polymerorum creans ad aggregationem et coalescentiam eorum prohibendam.
·Coagulatio
Cum surfactantes polymerici pondera molecularia altissima habent, in numerosas particulas adhaerere possunt, pontes inter eas formantes et flocculos creantes, ita ut flocculantes fungentes.
· Aliae Functiones
Multae surfactantes polymericae ipsae spumam fortem non producunt, sed exAquae retentionem validam et spumae stabilitatem excellentem impediunt. Propter pondus moleculare magnum, etiam proprietates pelliculae formandae et adhaesivas praestantes habent.
· Habitus Solutionis
Tensioactiva polymerica in solventibus selectivis: Pleraque tensioactiva polymerica sunt copolymeri amphiphilici sive insitivi sive obstructi. In solventibus selectivis, eorum modus solutionis est complexior quam moleculorum parvorum vel homopolymerorum. Factores ut structura molecularis, proportio longitudinis segmentorum amphiphilicorum, compositio, et proprietates solventium morphologiam solutionis significanter afficiunt. Sicut tensioactiva ponderis molecularis humilis, polymeri amphiphilici tensionem superficialem minuunt adsorbendo greges hydrophobicos in superficie dum simul micellas intra solutionem formant.
Tempus publicationis: Nov-X-MMXXV