Czym jest wzbogacanie flotacyjne?

Flotacja, znana również jako flotacja pianowa, to technika przetwarzania minerałów, która polega na oddzielaniu cennych minerałów od minerałów płonnych na granicy faz gaz-ciecz-ciało stałe, wykorzystując różnice we właściwościach powierzchniowych różnych minerałów. Jest ona również nazywana „separacją międzyfazową”. Każdy proces, który bezpośrednio lub pośrednio wykorzystuje granice faz do rozdzielania cząstek minerałów na podstawie różnic we właściwościach międzyfazowych, nazywa się flotacją.

Właściwości powierzchni minerałów odnoszą się do fizycznych i chemicznych właściwości powierzchni cząstek mineralnych, takich jak zwilżalność powierzchni, właściwości elektryczne powierzchni, rodzaje wiązań chemicznych na atomach powierzchniowych, nasycenie i reaktywność. Różne cząstki minerałów wykazują różne właściwości powierzchni, a wykorzystując te różnice za pomocą interfejsów fazowych, można osiągnąć separację i wzbogacenie minerałów. Dlatego proces flotacji obejmuje interakcję fazy gazowej, ciekłej i stałej na interfejsie fazowym.

Właściwości powierzchni minerałów można modyfikować poprzez sztuczną interwencję, aby wzmocnić różnice między minerałami wartościowymi a skałami płonnymi, ułatwiając w ten sposób ich separację. We flotacji odczynniki flotacyjne są powszechnie stosowane do sztucznej modyfikacji właściwości powierzchni minerałów, wzmocnienia różnic między minerałami oraz zwiększenia lub zmniejszenia hydrofobowości powierzchni minerałów. Pozwala to na regulację i kontrolę procesu flotacji minerałów w celu uzyskania lepszych rezultatów separacji. W związku z tym, zastosowanie i rozwój technologii flotacji są ściśle powiązane z wykorzystaniem odczynników flotacyjnych.

W przeciwieństwie do parametrów fizycznych, takich jak gęstość i podatność magnetyczna, które są trudne do zmiany, właściwościami powierzchniowymi cząstek mineralnych można łatwo manipulować poprzez interwencję człowieka, aby uzyskać różnice spełniające wymagania separacyjne. W rezultacie flotacja jest szeroko stosowana w separacji minerałów i często nazywana jest „uniwersalną metodą przetwarzania minerałów”. Jest ona szczególnie skuteczna i szeroko stosowana do separacji drobnych i ultradrobnych cząstek, co czyni ją jedną z najbardziej wszechstronnych i wydajnych technik w przetwórstwie minerałów.