فرآوری سنگ معدن یک فرآیند تولیدی است که مواد اولیه را برای ذوب فلزات و صنایع شیمیایی آماده می‌کند و شناورسازی کف به مهمترین روش فرآوری تبدیل شده است. تقریباً همه منابع معدنی را می‌توان با استفاده از شناورسازی جدا کرد.
در حال حاضر، فلوتاسیون به طور گسترده در فرآوری فلزات آهنی - عمدتاً آهن و منگنز - مانند هماتیت، اسمیتسونیت و ایلمنیت؛ فلزات گرانبها مانند طلا و نقره؛ فلزات غیر آهنی مانند مس، سرب، روی، کبالت، نیکل، مولیبدن و آنتیموان، از جمله کانی‌های سولفیدی مانند گالن، اسفالریت، کالکوپیریت، بورنیت، مولیبدنیت و پنتلاندیت و همچنین کانی‌های اکسیدی مانند مالاکیت، سروسیت، همی مورفیت، کاسیتریت و ولفرامیت استفاده می‌شود. همچنین برای کانی‌های نمک غیرفلزی مانند فلوریت، آپاتیت و باریت، کانی‌های نمک محلول مانند پتاس و نمک سنگ و کانی‌های غیرفلزی و کانی‌های سیلیکاتی مانند زغال سنگ، گرافیت، گوگرد، الماس، کوارتز، میکا، فلدسپات، بریل و اسپودومن نیز استفاده می‌شود.
فلوتاسیون با پیشرفت‌های مداوم فناوری، تجربیات گسترده‌ای را در زمینه فرآوری مواد معدنی به دست آورده است. مواد معدنی که قبلاً به دلیل عیار پایین یا ساختار پیچیده، فاقد ارزش صنعتی تلقی می‌شدند، اکنون (به عنوان منابع ثانویه) از طریق فلوتاسیون بازیابی می‌شوند.
با کاهش روزافزون منابع معدنی و توزیع ریزتر و پیچیده‌تر مواد معدنی مفید در سنگ معدن، جداسازی دشوارتر شده است. برای کاهش هزینه‌های تولید، صنایعی مانند مواد متالورژیکی و شیمیایی، استانداردهای کیفی و الزامات دقیقی را برای فرآوری مواد اولیه - یعنی محصولات جداسازی شده - تعیین کرده‌اند.
از یک سو، نیاز به بهبود کیفیت وجود دارد و از سوی دیگر، چالش جداسازی مواد معدنی ریزدانه، فلوتاسیون را به طور فزاینده‌ای نسبت به سایر روش‌ها برتر کرده و آن را به عنوان پرکاربردترین و امیدوارکننده‌ترین تکنیک غنی‌سازی امروزی تثبیت کرده است. فلوتاسیون که در ابتدا برای کانی‌های سولفیدی استفاده می‌شد، به تدریج گسترش یافته و شامل کانی‌های اکسیدی و کانی‌های غیرفلزی نیز می‌شود. امروزه، حجم سالانه جهانی مواد معدنی فرآوری شده توسط فلوتاسیون از چندین میلیارد تن فراتر می‌رود.
در دهه‌های اخیر، کاربرد فناوری فلوتاسیون فراتر از مهندسی فرآوری مواد معدنی به حوزه‌هایی مانند حفاظت از محیط زیست، متالورژی، کاغذسازی، کشاورزی، مواد شیمیایی، مواد غذایی، مواد، پزشکی و زیست‌شناسی گسترش یافته است.
مثال‌ها شامل بازیابی فلوتاسیون اجزای ارزشمند از محصولات میانی در پیرومتالورژی، مواد فرار و سرباره؛ بازیابی فلوتاسیون باقیمانده‌های لیچینگ و رسوبات جابجایی در هیدرومتالورژی؛ استفاده از فلوتاسیون در صنایع شیمیایی برای جوهرزدایی کاغذ بازیافتی و بازیابی الیاف از مایع ضایعات خمیر کاغذ؛ و کاربردهای معمول مهندسی محیط زیست مانند استخراج نفت خام سنگین از رسوبات بستر رودخانه، جداسازی آلاینده‌های جامد ریز از فاضلاب و حذف کلوئیدها، باکتری‌ها و ناخالصی‌های فلزی کمیاب است.
با پیشرفت در فرآیندها و روش‌های شناورسازی، و همچنین ظهور معرف‌ها و تجهیزات شناورسازی جدید و بسیار کارآمد، شناورسازی کاربردهای گسترده‌تری در صنایع و زمینه‌های بیشتری پیدا خواهد کرد. با این حال، شایان ذکر است که استفاده از شناورسازی شامل هزینه‌های پردازش بالاتر (در مقایسه با جداسازی مغناطیسی یا گرانشی)، الزامات سختگیرانه‌تر برای اندازه ذرات خوراک، عوامل تأثیرگذار متعدد در فرآیند شناورسازی که نیاز به دقت عملیاتی بالا دارند و خطرات زیست‌محیطی بالقوه ناشی از فاضلاب حاوی معرف‌های باقیمانده است.
زمان ارسال: ۱۴ نوامبر ۲۰۲۵