بنر_صفحه

اخبار

از چه روشی می‌توان در پیشگیری از خوردگی استفاده کرد؟

به طور کلی، روش‌های جلوگیری از خوردگی را می‌توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد:

۱. انتخاب صحیح مواد مقاوم در برابر خوردگی و سایر اقدامات پیشگیرانه.

۲. انتخاب عملیات فرآیندی معقول و ساختارهای تجهیزات.

رعایت دقیق مقررات فرآیند در تولید مواد شیمیایی می‌تواند پدیده‌های خوردگی غیرضروری را از بین ببرد. با این حال، حتی اگر از مواد مقاوم در برابر خوردگی با کیفیت بالا استفاده شود، رویه‌های عملیاتی نامناسب هنوز هم می‌توانند منجر به خوردگی شدید شوند.

 

۱. مهارکننده‌های خوردگی معدنی‎‏‎ ...

معمولاً، افزودن مقدار کمی از بازدارنده‌های خوردگی به یک محیط خورنده می‌تواند خوردگی فلز را به طور قابل توجهی کند کند. این بازدارنده‌ها عموماً به سه نوع طبقه‌بندی می‌شوند: معدنی، آلی و بازدارنده‌های فاز بخار که هر کدام مکانیسم‌های متمایزی دارند.

• بازدارنده‌های آندی (کاهش سرعت فرآیند آندی):

این مواد شامل اکسیدکننده‌ها (کرومات‌ها، نیتریت‌ها، یون‌های آهن و غیره) هستند که باعث غیرفعال شدن آندی می‌شوند یا عوامل لایه‌لایه آندی (قلیاها، فسفات‌ها، سیلیکات‌ها، بنزوات‌ها و غیره) که لایه‌های محافظ روی سطح آند تشکیل می‌دهند. آن‌ها در درجه اول در ناحیه آندی واکنش می‌دهند و قطبش آندی را افزایش می‌دهند. به طور کلی، مهارکننده‌های آندی یک لایه محافظ روی سطح آند تشکیل می‌دهند که بسیار مؤثر است اما خطراتی را نیز به همراه دارد - دوز ناکافی ممکن است منجر به پوشش ناقص لایه شود و نواحی فلزی لخت و کوچکی را با چگالی جریان آندی بالا باقی بگذارد و احتمال خوردگی حفره‌ای را افزایش دهد.

• بازدارنده‌های کاتدی (بر واکنش کاتدی تأثیر می‌گذارند):

به عنوان مثال می‌توان به یون‌های کلسیم، روی، منیزیم، مس و منگنز اشاره کرد که با یون‌های هیدروکسید تولید شده در کاتد واکنش داده و هیدروکسیدهای نامحلول تشکیل می‌دهند. این هیدروکسیدها لایه‌های ضخیمی روی سطح کاتد تشکیل می‌دهند که مانع از انتشار اکسیژن و افزایش قطبش غلظتی می‌شوند.

• بازدارنده‌های ترکیبی (هم واکنش‌های آندی و هم کاتدی را سرکوب می‌کنند):

این موارد نیاز به تعیین تجربی دوز بهینه دارند.

‎‏‎ ...

۲. مهارکننده‌های خوردگی آلی

مهارکننده‌های آلی از طریق جذب سطحی عمل می‌کنند و یک لایه نامرئی به ضخامت مولکولی روی سطح فلز تشکیل می‌دهند که همزمان واکنش‌های آندی و کاتدی را سرکوب می‌کند (هرچند با اثربخشی متفاوت). مهارکننده‌های آلی رایج شامل ترکیبات حاوی نیتروژن، گوگرد، اکسیژن و فسفر هستند. مکانیسم‌های جذب آنها به ساختار مولکولی بستگی دارد و می‌توان آنها را به صورت زیر طبقه‌بندی کرد:

· جذب الکترواستاتیک

· جذب شیمیایی

جذب پیوند π (الکترون غیرمستقر)

مهارکننده‌های آلی به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند و به سرعت در حال تکامل هستند، اما دارای معایبی نیز هستند، مانند:

· آلودگی محصول (به ویژه در کاربردهای مرتبط با غذا) - در حالی که در یک مورد مفید است

در مرحله تولید، ممکن است در مرحله دیگری مضر شوند.

· مهار واکنش‌های مورد نظر (مثلاً کند کردن حذف لایه نازک در طول اسیدشویی).

‎‏‎ ‎‏ ...

۳. بازدارنده‌های خوردگی فاز بخار‎‏‎ ...

اینها مواد بسیار فرار حاوی گروه‌های عاملی مهارکننده خوردگی هستند که در درجه اول برای محافظت از قطعات فلزی در حین انبارداری و حمل و نقل (اغلب به شکل جامد) استفاده می‌شوند. بخارات آنها گروه‌های مهارکننده فعال را در رطوبت جو آزاد می‌کنند که سپس روی سطح فلز جذب می‌شوند تا خوردگی را کند کنند.

علاوه بر این، آنها مهارکننده‌های جذب هستند، به این معنی که سطح فلز محافظت شده نیازی به زنگ‌زدایی قبلی ندارد.

چه روشی را می‌توان در پیشگیری از خوردگی استفاده کرد؟‎‏‎ ‎‏ ...


زمان ارسال: اکتبر-09-2025