Korozyon önleme yöntemleri genel olarak iki ana kategoriye ayrılabilir:
1. Korozyona dayanıklı malzemelerin doğru seçimi ve diğer önleyici tedbirler.
2. Makul proses operasyonları ve ekipman yapılarının seçilmesi.
Kimyasal üretimde proses yönetmeliklerine sıkı sıkıya bağlı kalmak, gereksiz korozyon olaylarını ortadan kaldırabilir. Ancak, yüksek kaliteli korozyona dayanıklı malzemeler kullanılsa bile, uygunsuz işletme prosedürleri yine de ciddi korozyona yol açabilir.
1. İnorganik Korozyon İnhibitörleri
Genellikle, aşındırıcı bir ortama az miktarda korozyon inhibitörü eklemek, metal korozyonunu önemli ölçüde yavaşlatabilir. Bu inhibitörler genellikle inorganik, organik ve buhar fazı inhibitörleri olmak üzere üç türe ayrılır ve her biri farklı mekanizmalara sahiptir.
• Anodik İnhibitörler (anodik süreci yavaşlatır):
Bunlar arasında, anodik pasivasyonu destekleyen oksitleyiciler (kromatlar, nitritler, demir iyonları vb.) veya anot yüzeyinde koruyucu filmler oluşturan anodik film oluşturucular (alkaliler, fosfatlar, silikatlar, benzoatlar vb.) bulunur. Bunlar öncelikle anodik bölgede reaksiyona girerek anodik polarizasyonu artırır. Anodik inhibitörler genellikle anot yüzeyinde oldukça etkili ancak bazı riskler taşıyan koruyucu bir film oluştururlar. Yetersiz dozaj, eksik film kaplamasına neden olarak, yüksek anodik akım yoğunluğuna sahip küçük, açıkta kalan çıplak metal alanları bırakarak çukurlaşma korozyonunun olasılığını artırabilir.
• Katodik İnhibitörler (katodik reaksiyona etki ederler):
Örnekler arasında, katotta üretilen hidroksit iyonlarıyla reaksiyona girerek çözünmeyen hidroksitler oluşturan kalsiyum, çinko, magnezyum, bakır ve manganez iyonları bulunur. Bunlar, katot yüzeyinde kalın filmler oluşturarak oksijen difüzyonunu engeller ve konsantrasyon polarizasyonunu artırır.
• Karışık İnhibitörler (hem anodik hem de katodik reaksiyonları bastırır):
Bunlar optimal dozajın deneysel olarak belirlenmesini gerektirir.
2.Organik Korozyon Önleyiciler
Organik inhibitörler, metal yüzeyinde görünmez, moleküler kalınlıkta bir film oluşturarak adsorpsiyon yoluyla etki eder ve bu film, hem anodik hem de katodik reaksiyonları (etkileri farklı olsa da) aynı anda bastırır. Yaygın organik inhibitörler arasında azot, kükürt, oksijen ve fosfor içeren bileşikler bulunur. Adsorpsiyon mekanizmaları moleküler yapıya bağlıdır ve şu şekilde sınıflandırılabilir:
·Elektrostatik adsorpsiyon
· Kimyasal adsorpsiyon
· π-bağı (delokalize elektron) adsorpsiyonu
Organik inhibitörler yaygın olarak kullanılmakta ve hızla gelişmektedir, ancak aynı zamanda aşağıdaki gibi dezavantajları da vardır:
· Ürün kontaminasyonu (özellikle gıda ile ilgili uygulamalarda) - bir profesyonel için faydalı olsa da
Üretim aşamasında zararlı hale gelebilirler.
·İstenilen reaksiyonların inhibisyonu (örneğin asitle temizleme sırasında film çıkarılmasının yavaşlatılması).
3. Buhar Fazı Korozyon İnhibitörleri
Bunlar, korozyon önleyici fonksiyonel gruplar içeren, özellikle depolama ve taşıma sırasında (genellikle katı halde) metal parçaları korumak için kullanılan, oldukça uçucu maddelerdir. Buharları, atmosferik nemde aktif inhibitör grupları açığa çıkarır ve bu gruplar daha sonra metal yüzeye tutunarak korozyonu yavaşlatır.
Ayrıca, adsorptif inhibitörlerdir, yani korunan metal yüzeyin önceden paslanmasına gerek yoktur.
Gönderi zamanı: 09-Eki-2025